Het Schild

In het kort

Op deze gemoedelijke woon- en zorglocatie kent iedereen elkaar en heerst een hartelijke sfeer.

Kenmerken

Gemiddeld 120 bewoners, zo’n 80 collega’s en 100+ vrijwilligers

Voelt als een hechte gemeenschap

Veel bewoners zijn volledig zelfstandig

Wat maakt Het Schild 100% Het Schild?

Het Schild is ruim 100 jaar geleden opgericht als een huis voor mensen met een visuele beperking. Een huis bovendien – pas op, hier volgt technisch jargon – ‘zonder behandeling’. Er lopen dus geen Pleyade medici rond en veel bewoners zijn weliswaar visueel beperkt, maar hebben geen andere zorgvragen. Het pand zelf is daar helemaal op aangepast. Denk aan een lift met spraakbesturing en leuningen in de gangen, zodat iedereen veilig en zelfstandig zijn of haar weg vindt.

Hoe ervaren medewerkers de sfeer?

Als een mooi dorpje in een natuurlijke omgeving, inclusief een prachtig park. Het voelt als een community. Als een woon-leefgemeenschap. Van bewoners, van collega’s en van meer dan 100 vrijwilligers. En iedereen helpt elkaar! Het is een beetje een wereld op zich. Met een restaurant en een winkeltje. Ook wordt er enorm veel georganiseerd. Het is best mogelijk dat je bij Het Schild bijvoorbeeld een externe yogadocent tegenkomt.

Klinkt goed! Niks meer te verbeteren dus?

Als je het over ‘eigen regie’ hebt, dan is Het Schild een schoolvoorbeeld. Sommige bewoners hebben of ontwikkelen een zorgvraag, maar veruit de meeste mensen zijn volkomen zelfstandig en doen dus precies wat ze willen. Zij huren puur een – heel erg ruim – appartement. Dat betekent voor ons dat we geen ‘traditionele zorg’ aan willen bieden en ons aanpassen aan de bewoner. Je wordt hier vaak niet aan je gezicht, maar aan je stem herkend. Of aan hoe je aanvoelt. Zeker voor nieuwe collega’s kan dat even wennen zijn.

Wat is het mafste, meest ontroerende of inspirerende Het Schild verhaal?

Toen ik hier net begon, vertelde een meneer uit de cliëntenraad dat veel mensen voor Het Schild kozen omdat ze hun hele leven hard hun best hadden gedaan om aangehaakt te blijven bij de ‘ziende’ maatschappij. Bij Het Schild kunnen en mogen ze helemaal zichzelf zijn. Dat vond ik wel een ontroerende constatering.