In het kort
Op deze gemoedelijke woon- en zorglocatie kent iedereen elkaar en heerst een hartelijke sfeer.
Kenmerken
12 bewoners, 11 medewerkers
Grote gezamenlijke ruimte om elkaar te ontmoeten voor een praatje, kopje koffie of iets anders
Midden in een woonwijk, winkels om de hoek
Wat maakt Marga Klompélaan 100% Marga Klompélaan?
Onze kleinschaligheid – we hebben 12 eenpersoonsstudio’s – en de achtergrond van de bewoners. Dat zijn bijna allemaal mensen met het syndroom van Korsakov. Mensen dus met een alcoholverleden. Hoewel de symptomen van Korsakov en dementie soms op elkaar lijken – denk aan veranderingen in het geheugen – zijn er ook verschillen. Zo zijn de bewoners vaak jonger. Vanaf een jaar of ’50. Als je dan beperkt wordt in je zelfstandigheid en bijvoorbeeld niet meer weet hoe je koffie zet, is dat confronterend.
Hoe ervaren medewerkers de sfeer?
Als hecht, huiselijk en betrokken. Een groot deel van de collega’s werkt al langere tijd samen. Het zijn ook echte professionals. Mensen die weten wat werkt. En snappen dat je met een grapje vaak meer voor elkaar krijgt dan met een serieuze benadering. Daarnaast hoor ik vaak dat de kleinschaligheid goed bevalt. Plus de ligging, midden in een woonwijk, met winkels op loopafstand. Dat is voor de bewoner trouwens ook heel prettig. Als hij of zij naar een winkel wil, kan dat. Hou je van humor en een ‘familiaire setting’, dan ben je bij ons helemaal op je plek.
Klinkt goed! Niks meer te verbeteren dus?
We draaien vaak projecten, momenteel vooral gericht op het aanbieden van faciliteiten. Op onze locatie zijn daar eigenlijk niet zo heel veel mogelijkheden voor. We hebben vrijwilligers die met de bewoner knutselen, darten of kaarten, maar Pleyade gelooft niet in collectieve activiteitenprogramma’s. Zeker niet buiten de deur. Welke bewoner kan er zelf op uit om een potje te biljarten? Hoe gaan we daar precies mee om? Daar willen we dit jaar mee aan de slag.
Wat is het mafste, meest ontroerende of inspirerende Marga Klompélaan verhaal?
Een wat jongere bewoner was vanuit zijn thuissituatie betrokken bij de carnavalsvereniging. Die meneer is hier niet zo lang geleden door de vereniging gehuldigd. In vol ornaat. Iedereen in carnavalspak. Hoge hoeden op. Muziek. De bewoner zelf zag dat totaal niet aankomen, maar stond helemaal te stralen. Net als de andere bewoners, trouwens. Dat was mooi om mee te maken.
